3 december 2020

Een lege agenda. Het coronavirus maakt dat iedereen zijn plannen moet afzeggen, of in ieder geval moet wijzigen. Het is een onzekere tijd. Kun je voor komende weken wel plannen maken? Of kan dat eigenlijk niet? En wanneer kan dat weer wel?

Je wilt graag ergens naartoe werken, naar een eindpunt. Een punt waarna het weer normaal wordt en we door kunnen. Dat zou het makkelijker maken om vol te houden. Maar dat perspectief hebben we niet. Niemand weet hoe het precies gaat lopen met het virus. Frustrerend.

Een lege agenda. Al mijn plannen konden afgezegd worden toen ik twee bloedingen in mijn hersenstam kreeg. De stage in Australië, het congres, de musical met vriendinnen; voorlopig kon het allemaal niet doorgaan. Of het later wel door zou kunnen gaan, op welke manier en op welke termijn? Ik wilde het zo graag weten, maar niemand wist het. Zou ik ooit weer kunnen lopen? Ik wilde het zo graag weten, dus het was de eerste vraag die ik aan mijn fysiotherapeut stelde. Ze kon mijn vraag niet beantwoorden. In volle verwachting vroeg ik het de dag daarna weer, aan een andere fysiotherapeut. Weer kon ik geen antwoord krijgen. Uit wanhoop heb ik het zelfs aan de verpleegkundig stagiair en de psycholoog gevraagd. Maar nee, niemand kon mij antwoorden geven die anders waren dan mijn top 3 meest gehate woorden van 2019: tijd, toekomst en geduld. Want: de tijd zal het leren, de toekomst zal het uitwijzen en ik moest geduld hebben, heel veel geduld.

Omgaan met zo veel onzekerheid, is moeilijk. Het is als wachten zonder eindtijd in zicht. Geblinddoekt de toekomst in kijken. Zo frustrerend, en tegelijkertijd is het maar goed ook. Want stel je voor dat ik van tevoren dit proces wist. Dat ik op 8 mei 2019 wist wat mij te wachten stond, welke ellenlange weg ik af moest leggen. Dat ik wist dat ik een jaar later nog steeds met trillende ogen vijf dagen per week aan het revalideren was. Dat wil je ook niet van tevoren weten. ‘Hoe lang moet ik revalideren?’ was mijn eerste vraag in het kennismakingsgesprek met de revalidatiearts. Het is achteraf maar goed dat die vraag, in juli 2019, beantwoord werd met: dat weten we nu nog niet.

Aan het begin van de coronacrisis vroegen we ons af hoe lang het zou gaan duren. Weken, maanden, toch zeker niet een jaar?! Soms is het niet weten, misschien wel het beste.

Beeld: Inge Hondebrink 


Gerelateerde blogs