Ja hoor, het is weer zover. Zo eens per jaar duikt er eentje op in de media. Zo’n kwakzalver die beweert dwarslaesies te kunnen genezen door middel van het eten van rechtsdraaiende tarwe, of door met een wortel in je oor en een makreel onder je oksel de ploem ploem jenka te dansen onder de sterrenhemel. Vaak wordt hun geneeswijze dan ook nog kracht bijgezet middels het tonen van een persoon die juichend uit zijn rolstoel – waar je de sticker met de tekst deze stoel is eigendom van speelparadijs het koekhappertje duidelijk nog op ziet zitten – springt. Een dwarslaesie simuleren lijkt niet heel moeilijk, maar is vrij eenvoudig te ontmaskeren. Even onverwacht keihard in het onderbeen knijpen doet wonderen. Au! = schuldig. Pas als deze charlatan het voor elkaar krijgt om voor het oog der natie een geamputeerd been te laten aangroeien zal mijn scepsis afnemen. En medisch gezien is de kans dat dat lukt ongeveer even groot als het spontaan kunnen genezen van een dwarslaesie op dit moment. En het vervelendste is nog dat ik dan weer aan allerlei mensen moet gaan uitleggen hoe het zit als ze mij met hun goede bedoelingen attent maken op zo’n bericht, dat op de een of andere manier toch altijd weer enorm veel media aandacht oplevert. Dat dwarslaesies niet over gaan door keihard te trainen of ‘goed kauwen, zodat het voedsel regelmatig in je bloed komt’. Niet meer doen dus, ondanks de goede bedoelingen. Pas als er een revalidatiearts van een gespecialiseerd Nederlands centrum officieel mededeelt dat er dankzij het fantastische onderzoek dat nu gaande is eindelijk een doorbraak is gekomen in de mogelijke genezing van een dwarslaesie. Pas dan hoeft u mij te verwittigen. Maar ik vermoed dat ik het dan zelf ook wel heb gehoord.
BURUGO
www.facebook.com/burugocolumns
BURUGO
BURUGO schrijft relativerende columns over het leven met een dwarslaesie. Volg hem ook op facebook.
