De revalidatiesector staat onder druk. Financiële rendementen van revalidatieinstellingen zijn laag, blijkt uit onderzoek van Ernst & Young. Actie is gewenst. Maar welke? Zet learning communities op, bepleit Agaath Sluijter, strategisch adviseur bij Erasmus MC.
De problematiek in onze sector is omvangrijk. Personeelsuitstroom en –verzuim stijgen, met hogere kosten voor inhuur van externen als gevolg. Daar bovenop groeit de vraag naar steeds zwaarder wordende zorg. Maar dat is niet alles. Ook buiten de zorg is het onrustig. Technologische ontwikkelingen volgen elkaar op, de arbeidsmarkt wordt flexibeler en de beroepsbevolking krimpt. Hetzelfde beter doen is niet meer genoeg. Maar wat dan wel?
‘Focus op innovatie en efficiënter werken’, adviseert Ernst & Young. Hoe dan?, hoor ik u vragen. Ondernemers Salim Ismail en Yuri van Geest pleiten in hun boek ‘Exponentiele organisaties’ voor het slim combineren van data, technologische mogelijkheden en inzet van communities. Dit klinkt eenvoudig, maar dat is het niet. Kostenbeheersing en efficiëntie zijn drijfveren voor innovatie, maar kunnen ook remmend werken, omdat alle innovaties tijd en geld kosten.
Innovatief vermogen wordt bepaald door investeringen in technologie, maar vooral door sociale en organisatorische innovatie. Organisaties zelf én de huidige en toekomstige generatie werknemers zijn aan zet. Een leven lang leren is noodzaak. Om daar tijd voor te maken, is een sterke en breed gedragen leercultuur nodig. Een cultuur waarin continu aandacht is voor kennis en vaardigheden, waarbij werknemers verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen ontwikkeling en waar de combinatie van leren en innoveren vanzelfsprekend is. Revalidatie-instellingen moeten lerende organisaties worden, door tijd en budget hiervoor beschikbaar te stellen en een leerrijke werkomgeving te bieden.
En dat kan! De overheid reikt kansen aan. Zij investeert vanaf 2020 in missie-gedreven innovatiebeleid. Zo is één van de missies van de topsector Life Sciences & Health om in 2030 het aandeel van mensen met een chronische ziekte of levenslange beperking dat naar wens en vermogen kan meedoen in de samenleving, met 25 procent te laten toenemen. Dit raakt de kern van de revalidatiegeneeskunde. De bijbehorende Human Capital agenda van de topsectoren zet in op het verbinden van innoveren en leren met zogenoemde ‘learning communities’. Die communities verbinden de drie functies van een leven lang leren: leren voor een diploma, in het werk én om te innoveren.
In een learning community werken bedrijven, zorginstellingen, kennisinstellingen, maatschappelijke organisaties en overheden samen. Formeel én informeel leren staan centraal. Zij gebruiken flexibelere scholingssystemen, ICT en nieuwe technologieën. Om aan te sluiten bij diverse doelgroepen, is maatwerk de standaard.
De revalidatiesector moet kansen verzilveren door deze learning communities op te zetten.
Revalidatie-instellingen, hun ketenpartners, opleidingen (mbo, hbo en wo), lectoraten, kennisinstellingen en bedrijven kunnen samen regionaal en missie-gedreven aan de slag met leren en innoveren op de werkvloer. Landelijke coördinatie is essentieel. Is er een panklaar recept? Nee, maar er is nu ruimte en geld om deze werkwijze de komende jaren samen te ontwikkelen. Wie durft?
