In de rubriek Rondvraag geven verschillende ervarings-)deskundigen uit de revalidatiesector antwoord op een actuele vraag. In deze eerste aflevering: wat heb jij geleerd van de coronacrisis?
Terug naar de basis
Katja Hoorn, vanaf 1 oktober 2019 voorzitter van de raad van bestuur van Reade
‘Ik heb enorm veel van de crisis geleerd. Je gaat in één klap met iedereen binnen de organisatie terug naar de basis: hoe kunnen we onze cliënten zo goed mogelijk helpen in deze tijd en hoe zorgen we voor een veilige omgeving voor zowel cliënten als werknemers. Daarnaast leerde ik de organisatie veel sneller kennen. Normaal gesproken start je, als je als bestuurder ergens nieuw bent, met de organisatiestructuur en lopende dossiers, maar nu was het alle hens aan dek en in korte tijd besluiten nemen. Dat hebben we samen gedaan en daar ben ik trots op. Begin januari startten we het strategietraject Reade2030. Tijdens de crisis kwam ook dit traject stil te liggen, maar de geleerde lessen uit de crisis zijn waardevol voor de toekomst. Als je bijvoorbeeld kijkt naar digitaliseringsvraagstukken als ‘zorg op afstand’, maar ook de werkplek voor professionals of samenwerkingen die je aangaat, zijn dat stuk voor stuk interessante en relevante vraagstukken met invloed op bijvoorbeeld onze plannen rondom huisvesting of hoe je er uitziet over 10 jaar.’
Intensief samenwerken
Eva Mol, Gezondheidszorgpsycholoog bij Klimmendaal Revalidatiespecialisten
‘De locatie waar ik werk is dicht geweest. Dat vroeg veel van gezinnen met een kind dat intensieve zorg nodig heeft. Ineens viel er een stuk ritme weg, wat voor sommige kinderen en hun omgeving erg lastig was. Normaal gesproken hebben we als behandelteam korte lijntjes met elkaar. Juist deze gekke periode hebben we nog intensiever met elkaar gekeken naar hoe we het beste konden ondersteunen. We schakelden snel, los van de reguliere processen. Er zijn tips en tools aan kinderen en ouders gegeven in het omgaan met de lockdown. Daarnaast investeerde Klimmendaal in digitale behandelmogelijkheden, zoals beeldbellen. Op deze wijze konden therapieën in aangepaste vorm plaatsvinden. Ook hebben behandelaren vanuit de kinderrevalidatie hun expertise ingezet op de COVID-afdeling, bijvoorbeeld bij slikproblemen. We hebben geleerd dat technologie verrijkend kan zijn en dat we los van reguliere processen meer mogelijkheden hebben dan we voorheen dachten. We willen blijven innoveren na deze periode. Samen staan we sterk.’
Concurrentiegevoel loslaten
José Hofstede, COVID-Revalidatiearts bij Libra Revalidatie & Audiologie
‘In het begin van de crisis werd ik COVID-revalidatiearts. Deze keuze werd gemaakt door mijn ervaring in revalidatiecentra en ziekenhuizen. In mijn team zaten ook veel collega’s die met longpatiënten werken. De grootste uitdaging zat in de onbekendheid rondom het virus. Het opstarten van een nieuwe diagnosegroep is geen gemakkelijke taak. Je moet heel alert zijn en er was, en is, nog weinig kennis over het revalidatieproces en het virus. Tijdens het hoogtepunt van de coronacrisis werd er door veel partijen goed samengewerkt. Er werd open gecommuniceerd en de Federatie van Medisch Specialisten hield webinairs om samen op te trekken. Ik denk dat we van deze crisis hebben geleerd dat je samen veel meer kunt bereiken. In normale tijden heerst er soms een concurrentiegevoel. Dat moeten we loslaten. Daarnaast kunnen we anders naar de zorg kijken. Minder naar het kostenplaatje, meer naar de zorg die iemand verdient. Dat hebben we in de crisis volop gedaan. Ik hoop dat we daar een les uit kunnen trekken: laten we kijken wat het oplevert voor mensen in plaats van altijd eerst naar de kosten te kijken.’
Nee zeggen
Aad Ronkes (69) werd getroffen door corona
‘Begin maart raakte ik besmet met het coronavirus en werd ik thuis opgehaald met de ambulance. Aangekomen in het ziekenhuis werd ik naar de IC gebracht en vertelde het personeel mij dat ik in coma zou worden gebracht. Vijf weken later ontwaakte ik uit mijn coma en begon ik met revalideren bij Revant Lindenhof in Goes. Aan het begin van het proces kon ik bijna niks, zelfs slikken was een uitdaging. Het team van Revant keek vervolgens echt naar mijn behoeftes en steunde mij in het behalen van mijn doelen. Ik wilde niet in een rolstoel terechtkomen en dat is gelukt. Inmiddels fiets ik weer. In mijn revalidatietraject heb ik geleerd nee te zeggen. Aan het begin van het proces deed ik alles wat de behandelaren zeiden, maar nee zeggen als je te moe bent, is geen schande. Ik werd ook gesteund door het personeel van Revant als het even niet ging. Ik kreeg de ruimte om mee te denken in het revalidatieproces. Dat ik nee heb durven leren zeggen, is nu nog steeds handig, want ik ben nog niet klaar met revalideren. Mijn doel is op 90 procent komen.’
Gerelateerde artikelen Revalidatie Magazine
De oorlog in Oekraïne dreunt dagelijks na in het MRC
Terugblik op de brand bij Klimmendaal: ‘Ineens roken we een rare lucht’
Na zijn infarct doet cabaretier Viggo Waas alleen nog dingen die voor hem van betekenis zijn
Gerelateerde artikelen Nederlands Tijdschrift voor Revalidatiegeneeskunde
Passende revalidatiezorg met een gedragsgeoriënteerde insteek
Het belang van het meten van cognitief functioneren in het dagelijks leven
