Eén van de dingen die Covid-19 ons als revalidatiezorg heeft geleerd, is dat we out of the box kunnen, mogen en zelfs moeten denken. Plots nam e-health een grote vlucht en merkten we dat een deel van de zorg ook prima op afstand kan plaatsvinden. Het maakte in brede zin een innovatiekracht in medewerkers los die nog steeds doorwerkt. Zo is extra duidelijk geworden dat de thuisomgeving heel belangrijk is in de zorgverlening. In mijn eigen instelling, Vogellanden, zijn er meer thuisbezoeken gekomen. Vaker brengen we patiënten zelf naar huis, waarbij we de reistijd kunnen benutten voor het goede gesprek.
Met zulke veranderingen moet je wel bewust bezig zijn, want teruggrijpen naar oude gewoontes ligt op de loer. Natuurlijk is het fijn dat we patiënten weer op de poli kunnen ontvangen, maar we moeten daarbij wel continu nadenken over wat voor iedereen het beste is. Hoe kunnen we de zorg verbeteren en de kosten verlagen? De gedwongen boost van de innovatiekracht en creativiteit moet dan ook een blijvertje worden. Ik zie dat medewerkers daar verschillend mee omgaan en dat is prima. Juist een mix van opvattingen en visies maakt de zorg sterker.
Die variatie in kwaliteiten en soorten mensen mag van mij in onze sector nog wel wat sterker worden. Zo zou ik graag zien dat bijvoorbeeld professionals uit de evenementen- en hospitality-branche voor de (revalidatie)zorg kiezen. Gastvrijheid zit in hun genen en dat kan onze zorgteams in de centra versterken. Met meer verscheidenheid van type mensen en vaardigheden kunnen we nog beter het maximale uit onszelf en de patiëntenzorg halen. Velen van ons zijn gewend om binnen de lijntjes te kleuren en protocollen als leidend te beschouwen. Natuurlijk, regels en richtlijnen zijn er niet voor niets. Maar er mag best een beetje meer schwung in onze sector komen. Iets meer experimenteren. Neem de risico’s voor patiënten. Met oefeningen moeten therapeuten voorzichtig omgaan met het vallen. Maar er zijn ook durfallen onder de patiënten die uitgedaagd willen worden en risico willen nemen. Dan kun je best meer de grens opzoeken. Ook dat is hospitality, ook dat is optimale patiëntenzorg. En wat is de rol van de revalidatie-arts in de ketenzorg in de regio en de preventie? Wat is goed en eigentijds werkgeverschap?
Over vernieuwingen in de zorg ga ik graag in gesprek. Dat brengt ons verder. Daarom is het zo mooi dat Revalidatie Magazine een nieuw online platform heeft. Met de mogelijkheid voor jou om ook content te plaatsen en mee te discussiëren over de toekomst van onze sector. Dus raak je door verhalen uit deze papieren uitgave geïnspireerd, heb je nieuwe ideeën of een mening over ontwikkelingen? Praat op deze site mee over de toekomst van onze mooie en veelbelovende sector. Ik kijk er naar uit.
Fenna Eefting Hoofdredacteur Revalidatie Magazine
Bestuurder Vogellanden Centrum voor Revalidatie en Bijzondere Tandheelkunde
Gerelateerde artikelen Revalidatie Magazine
Van kinderzorg naar volwassenzorg: ‘Zorg voor een soepele overgang en geen harde knip’
Meekijken door de ‘blog-bril’ van revalidatiearts Erwin Baars: ‘Laten we stilstaan bij de beleving van een patiënt’
Leer en Innovatie Team maakt revalidatiesector aantrekkelijker voor studenten
Gerelateerde artikelen Nederlands Tijdschrift voor Revalidatiegeneeskunde
Revalidatiegeneeskunde: het geheim van het vierkante rondje
Post-COVID syndroom bij kinderen: klachten en behandelstrategieën
