‘Passend onderwijs is in theorie prachtig maar is ons in de praktijk ontzettend tegengevallen’, vertelt Paul Boudewijn uit Heemskerk. Hij is vader van de zesjarige Hidde, die zich trager ontwikkelde in taal, spraak en motoriek door een tijdens de zwangerschap opgelopen CMV-infectie. ‘Twee jaar op de therapeutische peutergroep bij Heliomare deed wonderen’, vertelt Boudewijn. ‘Spelenderwijs kreeg Hidde intensieve therapie, waardoor hij zijn achterstand flink inliep. Tot onze verrassing gaf Heliomare het advies voor regulier onderwijs, zodat Hidde zich aan andere kinderen kon optrekken.’

Geen ondersteuning

Dat bleek een schot in de roos. Tijdens de kleuterperiode liep Hidde de resterende achterstand nagenoeg in. De ondersteuning vanuit het passend onderwijs viel echter tegen. Die bleef volgens Boudewijn het eerste jaar beperkt tot een half uur per week een prentenboek lezen met een ambulant begeleider. Het tweede jaar was hiervoor zelfs geen budget meer. ‘Wel gingen leraren die waren uitgeroosterd iets met Hidde doen. De leerkracht zelf kreeg totaal geen professionele ondersteuning. Toen we voorstelden om Hidde en de leerkracht vanuit Heliomare te laten begeleiden, werd dat in eerste instantie door school afgewezen. Pas in groep 2 stond school de ondersteuning buiten passend onderwijs om toe.’

Kanjers

Hoewel Hidde in zijn leerprestaties vooruitging, had hij nog wel gedragsproblemen, doordat hij in de kleuterklas overprikkeld raakte. Dan ging hij huilen, werd boos of liep de klas uit op zoek naar een plek om tot rust te komen. Boudewijn: ‘De klassikale setting van groep 3 zou hopelijk een betere plek voor hem zijn. Hidde wilde dat zelf ook heel graag. Wij vroegen of hij dat enkele weken mocht proberen, waarbij Heliomare als backup voor speciaal onderwijs wilde fungeren. Daar viel helaas met de directie niet over te praten, ondanks dat Hidde voldeed aan alle (door hen) gestelde eisen voor groep 3. Het enige argument dat we kregen, was dat ze Hidde wilden behoeden voor een negatieve ervaring. Nu zit hij in groep 3 bij Heliomare. Hier werken stuk voor stuk kanjers. Hidde is echt welkom.’

Geen geld

Ook voor de achtjarige Max Botman uit Grootebroek verliep het passend onderwijs niet zonder problemen. Hij heeft een motorische beperking als gevolg van een cerebrale parese. Na anderhalf jaar vroegbehandeling bij Heliomare kwam het regulier onderwijs in beeld. Op basisschool het Vierspan in Grootebroek was hij welkom. Maar het samenwerkingsverband Westfriese Knoop, waaronder deze school valt, bleek na onenigheid over de financiële bijdrage van de gemeente niet bereid het benodigde geld uit te trekken voor de zorgvraag van Max. ‘Dit betekende einde regulier onderwijs’, vertelt zijn moeder Heidi. ‘Vervolgens kwam Max op een Centrum voor Dagbehandeling en daarna op een school voor speciaal basisonderwijs terecht. In beide gevallen bleek dat niet de juiste leeromgeving voor hem. Gelukkig kreeg hij daarna snel een plek op de school van Heliomare.’

Veel voeten in aarde

Bij Heliomare had Max meteen een goede klik met de leerkrachten en de behandelaars. Zijn ouders hadden wel meteen bij Westfriese Knoop afgedwongen dat hij met ondersteuning op de woensdagen op het Vierspan les kon volgen. Botman: ‘Die woensdagen bleken belangrijk voor Max. Die gaven hem de kans in zijn eigen omgeving vriendschappen op te bouwen. Hij voelde zich thuis op beide scholen. Toen hij naar de bovenbouw ging, zag zowel de juf van Heliomare als de meester van het Vierspan de mogelijkheden en de leerhonger bij hem. Geleidelijk ging hij steeds meer dagen naar het Vierspan en inmiddels volgt hij volledig regulier onderwijs met de nodige ondersteuning. Het heeft heel wat voeten in aarde gehad, maar het is gelukt.